کابوس های مکرر شبانه در میانسالی ممکن است نشانه ای از افزایش خطر زوال عقل در سالمندی باشند - وبلاگ آوا

به گزارش وبلاگ آوا، یک آنالیز تازه نشان می دهد افرادی که در میانسالی به طور مکرر دچار کابوس در خواب شبانه می شوند، ممکن است سریع تر اُفت توانایی های شناختی را تجربه نمایند و در سالمندی در معرض خطر بالاتر زوال قرار گیرند.

به گزارش وبلاگ آوا به نقل از گاردین اگر این رابطه تایید گردد، پژوهش ها ممکن است در نهایت به یافتن راه های تازه غربالگری (شناسایی زودرس) برای زوال عقل و درمان هایی برای کُند کردن روند این بیماری بینجامند.

اغلب افراد گاه به گاه رویاهای بد می بینند، اما حدود 5 درصد بزرگسالان دست کم یک بار در هفته کابوس هایی می بینند که باعث بیدار شدن آنها با وحشت از خواب می گردد. استرس، اضطراب و محرومیت از خواب همگی عوامل محرک بالقوه برای این کابوس ها هستند، اما پژوهش های پیشین در افراد دچار بیماری پارکینسون نیز رویاهای مکرر آزارنده را با پیشرفت سریع تر توانایی های شناختی و افزایش خطر زوال عقل در آینده مربوط نموده است.

کنترل عواطف در رویا مختل می گردد

پژوهشگران دانشگاه بیرمنگام انگلیس در ان بررسی تازه به داده های مربوط به سه بررسی قبلی روی آوردند که کیفیت خواب افراد را ارزیابی و بعد آنها را برای چندین سال از لحاظ سلامت مغز و سایر پیامدها پیگیری نموده بودند. این داده ها شامل بیش از 600 فرد میانسال (35 تا 64 ساله) و 2600 فرد 79 ساله و بالاتر می شد.

بررسی این داده ها با نرم افزارهای آماری نشان داد که افراد میانسالی که دست کم یک بار در هفته دچار کابوس شده بودند، نسبت به افرادی که ندرتا کابوس دیده بودند، با احتمال چهار برابر بیشتر در طول دهه بعدی زندگی شان دچار اُفت توانایی های شناختی شده بودند. در میان افراد سالمند نیز آنهایی که کابوس تماشا های مکرر را گزارش نموده بودند، با احتمال دو برابر بیشتر در سال های بعدی زندگی دچار زوال عقل تشخیص داده شده بودند.

ممکن است کابوس های مکرر شبانه که خواب شبانه را مختل می نماید، تشکیل کلافه های پروتئینی سمی مربوط به زوال عقل را در مغز این افراد تسریع نموده باشد. یک شرح دیگر این است که یک عامل ژنتیکی مشترک زمینه ساز هر دو پدیده باشد.

اما فرضیه پژوهشگران انگلیسی این است که تحلیل رفتن سلول های عصبی در لب قدامی راست مغز باعث می گردد که این افراد در کنترل عواطفشان در هنگام رویا تماشا دچار مشکل شوند و این شرایط به تماشا کابوس های مکرر منجر می گردد.

کابوس مکرر به عنوان نشانه زودرس زوال عقل؟

دکتر ابیدمی اوتایکو، سرپرست این پژوهش یافته های آن در ژورنال eClinicalMedicine منتشر شده است، می گوید: ما می دانیم که بیماری های تحلیل برنده سلول های مغزی مانند بیماری های پارکینسون و آلزایمر اغلب سال ها پیش از تشخیص شروع می شوند. در بعضی از افرادی که از قبل این بیماری های زمینه ای را دارند، کابوس های و رویاهای آزارنده ممکن است یکی از نخستین نشانه ها باشد.

او تاکید نمود که فقط زیرگروه اندکی از بزرگسالانی که به طور مکرر رویاهای آزارنده دارند، ممکن است در سال های آینده به زوال عقل مبتلا شوند. اما اگر این رابطه ثابت گردد، کابوس ها و رویای ناراحت کننده مکرر ممکن است در نهایت برای شناسایی افراد در معرض خطر مبتلا شدن به زوال عقل به کار رود.

به گفته اوتایکو، برترین راه برای مقابله با زوال عقل پیشگیری از ایجاد آن است و ما می دانیم که عوامل خطرساز متعددی مانند رژیم غذایی ناسالم، ورزش نکردن، سیگار کشیدن و نوشیدن زیاد الکل وجود دارند که قابل اصلاح هستند. اگر بتوان افرادی را که در معرض خطر بالاتر زوال عقل هستند، سال ها یا حتی دهه ها زودتر شناسایی کرد، ممکن است بتوانیم روند پیشرفت بیماری را آهسته تر کنیم یا حتی به کلی جلوی آن را بگیریم.

تفاوت کابوس های زنانه و مردانه

جالب اینکه این بررسی نشان داد رابطه میان کابوس های مکرر شبانه و زوال عقل در مردان قوی تر از زنان است. برای مثال در حالیکه در میان مردان سالمند آنهایی که به طور هفتگی کابوس می تماشاد، نسبت به مردانی که کابوس نمی تماشاد، با احتمال 5 برابر بیشتر دچار زوال عقل شدند- اما در زنان این افزایش خطر فقط 41 درصد بود.

پژوهش های قبلی نیز نشان داده اند که کابوس تماشا در میان زنان در سن جوانی و میانسالی شایع تر است، اما در مردان خطر کابوس تماشا مکرر در سنین بالاتر بیشتر می گردد. به گفته اوتایکو، یک احتمال ممکن است این باشد که کابوس های مرتبط با زوال عقل آن کابوس هایی هستند که در سنین بالاتر رخ می دهند و مردان زمینه بیشتر مستعد آنها هستند.