عملیات علیه یک تهدید ویروسی - وبلاگ آوا

به گزارش وبلاگ آوا، مرکز سیما فیلم در سال های اخیر با دستمایه قرار دادن سوژه های متفاوت، سریال هایی در گونه های مختلف را تهیه و برای پخش در اختیار شبکه های مختلف سیما گذاشته است. به همین دلیل این مرکز در کوشش است به سراغ کارگردانان و تهیه کنندگان مختلف رفته و ساخت آثارش را به آنها بسپارد.

به گزارش وبلاگ آوا به نقل از روزنامه وبلاگ آوا، مرکز سیمافیلم از چندی پیش ساخت سریال تلویزیونی سرجوخه را آغاز نموده و تهیه نمایندگی و کارگردانی این سریال را ابوالفضل صفری و احمد معظمی به عهده دارند. در واقع این گروه بعد از سریال پیروز و پرمخاطب خانه امن که به پفراینده های امنیتی- اجتماعی می پرداخت، سراغ سوژه ای دیگر از موضوعاتی در این حوزه رفته اند و سریال سرجوخه را فراوری می نمایند که گفته می گردد به لحاظ فراوری سنگین تر از خانه امن است و تعدد بازیگر و لوکیشن از ویژگی های این اثر است. به گفته سازندگان این اثر مخاطبان با تماشای سرجوخه می توانند شاهد فضایی متفاوت باشند و در حال حاضر گروه در تهران مشغول ضبط سریال هستند. قرار است بخش هایی از سریال در کشورهای خارجی به تصویر کشیده گردد. محور اصلی، قصه ای اجتماعی امنیتی است. البته فراوری چنین آثاری همواره مورد توجه مردم نهاده شده است. به همین دلیل بینندگان تلویزیون به دنبال تماشای چنین آثاری هستند، زیرا نه تنها آنها را سرگرم می نماید، بلکه اطلاعات هم در اختیارشان می گذارد تا متوجه شوند نیروهای امنیتی تا چه میزان زحمت می کشند تا امنیت کشور حفظ گردد. توجه به همه این موارد باعث شده که در سال های اخیر شاهد رونق چنین فراوریاتی در تلویزیون باشیم. با توجه به فراوری سریال سرجوخه ما هم سراغ عوامل سازنده این سریال به همراه بازیگران رفته ایم و درباره جزئیات این سریال به گفت وگو نشسته ایم.

گفته های احمد معظمی، کارگردان:

مخاطب این ژانر را دوست دارد

وقتی نام احمد معظمی شنیده می گردد ناخودآگاه مخاطب به یاد سریال اپیزودیک شاید برای شما هم اتفاق بیفتد می افتد، زیرا او بیش از صد و اندی از اپیزودهای این مجموعه را ساخته بود. البته او تله فیلم های زیادی هم ساخته است اما در سال های اخیر به سمت سریال سازی حرکت نموده و علاوه بر پرداختن به مضامین اجتماعی سراغ موضوعات امنیتی هم رفته است و مجموعه های امنیتی- اجتماعی می سازد. از کارهای اخیر او می توان به دزد روح، ترور خاموش، خانه امن و... اشاره نمود و حالا او در تازه ترین اثرش سراغ یک موضوع امنیتی -اجتماعی دیگر رفته و در قالب سریال سرجوخه به تصویر می کشد.

شما در سال های اخیر دست گذاشته اید روی سوژه های امنیتی- اجتماعی و نتیجه آن سریال هایی همچون خانه امن، دزد روح، ترور خاموش و... شده است که مخاطبان بسیاری هم توانستید جلب کنید. این موضوع دغدغه شماست که گرایش به کارگردانی آثاری از این دست دارید یا این که تصادفی پیش آمده است؟

نمی توانم بگویم تصادفی بوده، چون من ژانر اجتماعی را دوست دارم و دستمایه ساخت همه آثاری که تا به امروز کارگردانی نموده ام، مسائل مبتلا به جامعه بوده است. در سال های اخیر ژانر اجتماعی امنیتی را تجربه نموده ام که نه تنها برایم متفاوت است، بلکه متوجه شده ام مخاطبان تلویزیون هم چنین ژانری برایشان جذاب است و علاقه مند به تماشای چنین آثاری هستند. یکی از عوامل جذابیت در این آثار، قرار دادن صحنه های هیجان انگیز است که مسلما مخاطبان در دیگر کارها کمتر دیده اند. البته ساخت چنین آثاری سختی های خودش را دارد، زیرا هم پیچیده و سخت است و هم این که کمتر سازندگان سراغ چنین موضوعاتی می فرایند، اما من دوست دارم کارگردانی آثاری را به عهده داشته باشم که من را به چالش دعوت کند و خوشبختانه در سال های اخیر این اتفاق اتفاق افتاده و راضی هستم. علاوه بر آن باید به این موضوع اشاره کنم که گروه با همدلی یکدیگر در این شرایط کرونایی کار می نمایند. این در حالی است که کار به لحاظ فراوری بسیار سنگین است و ما تعدد لوکیشن و بازیگر داریم، اما با همه این موارد برایمان ارزشمند است که برای مردم یک سریال مخاطب پسند فراوری کنیم.

پس به نوعی دغدغه شخصی تان است که دست روی موضوعات اجتماعی امنیتی گذاشته اید؟

بله، طبیعی است که من کارگردانی هستم که کارهای جدی و اجتماعی می سازم و به سمت ساخت کار کمدی نمی روم.

یعنی هیچ وقت این اتفاق نخواهد افتاد؟

فعلا قصد ندارم کار کمدی بسازم، اما از آینده نمی دانم، چرا که بسیار غیرقابل پیش بینی است. ولی در حال حاضر تمرکزم را روی ساخت کارهای اجتماعی گذاشته ام.

در ساخته های قبلی تان صحنه های هیجان انگیز هم برای تعلیق کار قرار داده بودید، آیا مخاطبان می توانند شاهد چنین صحنه هایی در سریال سرجوخه هم باشند؟

سریال سرجوخه حتی نسبت به مجموعه خانه امن، فراوری سنگین تری دارد و کار پیچیده تر است. یکی از ویژگی های قابل تامل در این سریال، شخصیت پردازی در قصه است که نویسنده، قصه ای بسیار جذاب، پر گره همراه با شخصیت پردازی های فوق العاده نوشته است که قطعا مخاطبان را می تواند جذب کند. تیم نویسندگان برای نگارش سریال سرجوخه زحمت زیادی کشیدند. در واقع نویسندگان با ظرافت به طبقه پایین و متوسط جامعه پرداخته اند. زمان پخش سریال متوجه شخصیت پردازی های منسجم این سریال خواهید شد که شسته رفته هستند. یکی دیگر از مسائلی که باید به آن اشاره کنم این است که ما برای فراوری این مجموعه سراغ بازیگران خوب تئاتر رفتیم. در واقع یکی از اهداف ما در ساخت سرجوخه، معرفی بازیگران جدید و مستعد است که در کنار قصه هایشان که مخاطبان خواهند دید، می درخشند. سریال سرجوخه قصه پیوسته ای دارد، اما در هر قسمت ماجراهای متفاوتی رقم می خورد که همه این ماجراها به واسطه نخ تسبیح با هم مرتبط هستند.

پس هدف، معرفی چهره های جدید به تلویزیون است؟

بله، ما بازیگران درجه یک در تئاتر کم نداریم، اما معرفی نشده و گمنام مانده اند. در واقع فرصت دیده شدن نداشتند و حالا با سرجوخه دیده می شوند. من کوشش کردم به این بازیگران فرصت دیده شدن بدهم و آنها را به تلویزیون معرفی کنم.

عوامل پروژه درگیر کرونا نشده اند؟

ما با توکل به خدا کار می کنیم. خوشبختانه با رعایت شیوه نامه های بهداشتی و زدن ماسک عوامل پشت صحنه، این اتفاق نیفتاده است. امیدوارم بتوانیم تا سرانجام، راستامان را بدون مشکل ادامه بدهیم.

شما در سال های اخیر با ابوالفضل صفری، تهیه نماینده همکاری داشتید. چطور شد این تعامل به چهارمین همکاری ختم شده است؟

در ایران سخت است گروهی با هم چند کار مشترک داشته باشند، زیرا به کار دوم نمی رسد و معمولا به اختلاف می خورند اما این اتفاق بین ما رخ نداده و خوشبختانه سرجوخه، چهارمین همکاری مشترک ماست. نمی دانم در آینده باز هم این همکاری ادامه دار باشد یا نه اما تا الان مسئله ای نداشتیم. البته سال هاست با هم رفاقت داریم و می دانیم از هم چه چیزی می خواهیم و در کار اعمال می کنیم.

گفت وگو با پیغام احمدی نیا، بازیگر سریال سرجوخه :

صفر قهوه چی هستم

پیغام احمدی نیا، بازیگر سریال هایی چون بیگانه ای با من است، وارش، هیولا، جهانی گمشده و آسپرین و همچنین فیلم های حمال طلا، سرانجام خدمت، لونه زنبور و... در سریال سرجوخه نیز یکی از نقش ها را برعهده دارد؛ نقشی که آن را خاکستری می داند. او برایمان درباره حضورش در این سریال گفته است.

دلیل حضور در سرجوخه؟ چون کار قبلی آقای معظمی و بازخوردهای زیاد آن را دیده بودم خیلی دوست داشتم با ایشان کار کنم. ابتدا نقش دیگری به من پیشنهاد شد که متاسفانه چون تراکم کاری زیادی داشتم، نمی رسیدم آن نقش را بازی کنم. دوباره با من تماس گرفتند و نقش دیگری را پیشنهاد دادند که منجر به این همکاری شد. فکر نمی کردم این کار با ساختار سینمایی پیش برود. از همان روز اول که سر فیلمبرداری رفتم، از لحاظ کارگردانی و تصویربرداری دیدم کار چقدر به شکل سینمایی جلو می رود و این خیلی برایم جذاب شد. حتی ریزه کاری هایی را که آقای معظمی در کار رعایت می نماید، من در حد آثار سینمایی دیده بودم. همین موارد انگیزه من را سر فیلمبرداری بیشتر می نماید تا انرژی زیادی بگذارم.

همکاری با معظمی؟ همواره بیننده کارهای آقای معظمی بودم و می توانم به جرات بگویم کارهای ایشان در سال های اخیر یک سر و گردن بالاتر از تلویزیون است. تعامل بسیار خوبی با آقای معظمی داشتم. خوشبختانه ایشان هم کارم را دوست داشتند، دستم را باز می گذاشتند و انرژی خوبی به من می دادند.

چه نقشی؟ در این سریال نقش صفر قهوه چی را بازی می کنم که شخصیتی منفی است و یک قهوه خانه دارد. او با شخصیت اصلی سریال با بازی حمیدرضا محمدی ماجراهایی دارد. تصویربرداری نقشم تمام شده است. البته گفتند به دلیل این که آقای معظمی و گروه این نقش را خیلی دوست داشتند و دیدند، در اجرا خوب درآمده است. قرار شد یکسری سکانس ها اضافه گردد.

چرا نقش های منفی؟ نقش منفی بازی کردن خیلی سخت تر است و فکر می کنم مخاطبان نقش منفی را بیشتر از مثبت دوست دارند. چون نقش های مثبتی که در تلویزیون می بینیم معمولا شخصیت هایی نیستند که در زندگی عادی بتوانیم آنها را ببینیم. اصلا آدم خیلی مثبت نداریم. صفر قهوه چی و نقشم در سریال بیگانه ای با من است در واقع خاکستری هستند. در واقع نمی گذارم مخاطبان سریال از من متنفر شوند و حتی می خواهم همذات پنداری نمایند. اینها آدم هایی هستند که زندگی خود را دارند و برحسب اتفاق، وارد ماجراهایی می شوند که در آن اتفاقات به آنها می گویند منفی. ولی خاکستری هستند و نقاط تیره و روشن در شخصیت شان وجود دارد. این گونه شخصیت ها واقعی هستند و خیلی بیشتر از آدم های خیلی مثبت یا بسیار منفی باورپذیرند.

بازیگران مقابل؟ در این سریال با حمیدرضا محمدی بازی دارم که قبلا با او در سریال خانواده دکتر ماهان کار کردم و این دومین همکاری مان بود. با علی غلامی، در نقش نوچه صفر هم بازی داشتم که این اولین همکاری ما بود.

علی اوسیوند از نقشش می گوید

پدری که به دخترش وابسته است

علی اوسیوند کارنامه پرباری در تلویزیون دارد که در ایام نوروز سال جاری هم با سریال هم بازی مهمان خانه ها بود. او در این سریال نقش پدر دختری را بازی می کرد که هر زمان دخترش به یاریی احتیاج داشت، حاضر می شد. معمولا او در سال دو سریال تلویزیونی بازی می نماید که از کارهای اخیر او می توان به سلام آقای مدیر، دلدار، سایه بان، آرام می گیریم و... اشاره نمود. او گاهی در نقش های مثبت ظاهر می گردد و گاهی هم در نقش های منفی.

فضای قصه در انتخاب نقش: به هر حال وقتی بازیگری قرار است در اثری بازی کند، عوامل زیادی را در نظر می گیرد؛ از کارگردان گرفته تا متن، نقش و.... من هم علاقه مندم نقش هایی را انتخاب کنم که هم به دلم بنشیند و با آن ارتباط برقرار کنم و هم این که من را به چالش وادارد. ضمن این که اهمیت دارد کاری که بازی می کنم فضای قصه آن تعلیق لازم را برای مخاطبان داشته باشد. وقتی برای بازی در سریال سرجوخه با من تماس گرفتند و به دفتر آمدم، از نقشی که پیشنهاد شده بود، خوشم آمد. ضمن این که تا به امروز هم سعادت همکاری با احمد معظمی کارگردان را نداشتم، به همین دلیل بازی در این پروژه را پذیرفتم. به نظرم نقشی که در این سریال بازی می کنم قابل باور برای مخاطبان است.

درباره نقش: در سریال سرجوخه نقش شخصیتی به نام رضا را بازی می کنم که دختری دارد و درگیر مسائلی می گردد. البته بیشتر از این نمی توانم درباره نقش شرح بدهم، چرا که قصه لو می رود. زمانی که قصه را خواندم، احساس کردم فضای قصه برای مخاطبان متفاوت است و می تواند برایشان جالب باشد. سریال یک قصه پیوسته دارد که در فواصل آن هم ماجراهای زیادی اتفاق می افتد.

تصویری از کدام جنس پدر: من تا به امروز در سریال های متفاوت نقش پدران زیادی را بازی کردم. گاهی پدری مقتدر بودم و بعضی مواقع مهربان. به هر حال بازی های متفاوتی از شخصیت پدران را تجربه کردم که برایم جالب بوده است. در سریال سرجوخه هم نقش پدری را دارم که به دخترش وابسته است و دوست ندارد دخترش از او جدا گردد، زیرا پاره تنش است و بدون مادر او را عظیم نموده است.

تعامل با کارگردان: تجربه نشان داده هرقدر تعامل در کار بیشتر باشد، قطعا نقشی به سزا در نتیجه کار دارد. خوشبختانه احمد معظمی جزو آن دسته از کارگردانانی است که ارتباط خوبی با بازیگران دارد و در طول کار مرتب درباره نقش با آنها صحبت می نماید و سعی دارد همه چیز را با تعامل و گفت وگو حل نماید. من هم خودم را به او سپردم، زیرا از همه بیشتر به فیلمنامه و قصه تسلط دارد و می داند راستا کار را به چه شکلی جلو ببرد. امیدوارم مردم از تماشای سریال سرجوخه لذت ببرند.

امنیتی های تلویزیون

همان قدر که سریال های جاسوسی و امنیتی در جهان هوادار دارد و معمولا به مجموعه های پربیننده جهانی بدل می شوند، در کشور خودمان هم این دست سریال ها به دلیل معمایی بودن و گره خوردن قصه اش با منافع ملی می تواند مخاطبان را جذب کند و البته اگر قصه ای گیرا، باورپذیر و نقش آفرینی های خوبی هم داشته باشد جزو آثار پربیننده می شوند. در این سال ها تلویزیون سعی نموده بیش از پیش به دنبال چنین ژانری برای سریال های تلویزیونی برود و در این راستا کوشیده از پفراینده های واقعی هم الهام بگیرد. نمونه اش سریال گاندو 1 و 2 که جزو سریال های اخیر تلویزیون در این فضا هستند.

یکی دیگر از این دست سریال ها، خانه امن به کارگردانی احمد معظمی و تهیه نمایندگی ابوالفضل صفری بود که جزو مجموعه های پرسروصدا و پرمخاطب تلویزیون در سال گذشته بود. پیش از آن نیز همین گروه، سریال های ترور خاموش و دزد روح را مقابل دوربین بردند که آنها هم نگاهی به مساله امنیت ملی داشتند و البته معضلات اجتماعی را هم دستمایه قرار دادند. پیش از این هم کارگردانان دیگر سراغ چنین موضوعاتی رفته بودند. مثلا سال 94 فریدون جیرانی سریال تعبیر وراونه یک رویا را ساخت و در آن به مساله نفوذ و جاسوسی در موضوع انرژی هسته ای پرداخت و قصه خود را با یک درام تلخ عاشقانه پیوند زد. همچنین محمدرضا آهنج سال 94 با سریال آسمان من و سال 91 با سریال راستش را بگو سراغ همین فضا رفت و سعی کرد قصه هایی را که با موضوع امنیت ملی گره خورده است، روایت کند. از این دست سریال ها که البته در سال ها اخیر تعدادشان روبه رجحان است در تلویزیون کم نداشته ایم؛ آثاری چون پیدا و پنهان، جست وجوگران، دومین انفجار، آینه های نشکن، غریبه، روباه و... جزو همین دسته هستند که هر کدام سعی داشتند از دریچه های مختلف به موضوع امنیت کشور بپردازند.

یکی مساله انرژی هسته ای را به میان آورد، دیگری امنیت پرواز، امنیت سایبری و.... با وجود پیشرفت های بسیار در این ژانر چه به لحاظ ورود تجهیزات و امکانات تازه برای هر چه بیشتر باورپذیر شدن نمایش و همچنین پیچیدگی های بیشتر در قصه پردازی و بهره بردن از تجارب و پفراینده های واقعی، همچنان ضعف هایی در این حوزه سریال سازی دیده می گردد. ضعف هایی که مخاطب را از پذیرش قصه و شخصیت های آن دور و دلزده می نماید.

حالا عوامل سرجوخه به کارگردانی احمد معظمی و تهیه نمایندگی ابوالفضل صفری که این روزها در حال تصویربردای است می گویند آسیب های اجتماعی را در مرکز توجه قرار داده و از دریچه آنها به تهدیدهای امنیتی که ممکن است گریبانگیر جامعه و کشور گردد، پرداخته اند. این شیوه پرداخت باعث می گردد مردم مشکلاتی که روزمره در جامعه با آن روبرو هستند یا درباره اش می شنوند را در این قصه ببینند و در خلال آن با تاثیرات کلان چنین معضلاتی بر امنیت آشنا شوند. در نتیجه به نظر می رسد بتوانند ارتباط خوبی با قصه برقرار نمایند.

ابوالفضل صفری، تهیه نماینده سرجوخه:

نیمی از این قصه واقعی است و نیمی از آن حقیقت دارد

در کارنامه ابوالفضل صفری، تهیه نماینده سریال سرجوخه همکاری با احمد معظمی و فراوری سریال هایی با موضوع مسائل امنیتی دیده می گردد. او پیش از این هم با تهیه مجموعه های خانه امن، دزد روح و ترور خاموش پا در این عرصه گذاشته بود و با ادامه آن در سرجوخه نشان می دهد به این گونه دلبستگی دارد. با صفری گفت وگو کردیم تا از حال و هوای کار تازه اش و دلیل پرداختن به این سبک قصه ها برایمان بگوید.

سریال سرجوخه را کی کلید زدید؟

بعد از خانه امن، پیوسته با همان گروه وارد این پروژه شدیم.

شما در سرجوخه هم سراغ قصه ای امنیتی-اجتماعی رفتید؛ ژانری که در آثار پیشین شما هم دیده می شد. به این فضا علاقه دارید یا به حسب سفارش و پیشامد سراغ آن می روید؟

معاونت سیما نقشه راه و نظام مسائلی دارد که این مسائل در برنامه سازی با یک جنس و در کار نمایشی با جنس دیگر پرداخته می گردد. به خاطر پیچیدگی محتوایی و فراوریی کمتر کسی سراغ این سبک از سریال سازی رفته بود. در مقطعی معاونت سیما به این نتیجه رسید که برای موضوعات استراتژیک کارهایی را فراوری کند تا به نوعی تبیین مواضع و سیاست های کشور در حوزه های مختلف باشد. نتیجه این شد که ابتدا سریال دزد روح روی آنتن رفت و اهمیت موضوع امنیت نرم را نشان می داد، امنیتی که لزوما ما احساسش نمی کنیم. مردم ممکن است ندانند یک فرقه زیر پوست شهر دارد چه می نماید،چون امنیتی وجود دارد که نتیجه کوشش ها برای مقابله با تهدیدهای این چنینی است. در کار بعدی، ترور خاموش سراغ آسیب های اجتماعی و ارتباطش با مسائل امنیتی رفتیم. در واقع سراغ موضوع امنیت اجتماعی رفتیم. به حاشیه نشینی،بحث موادمخدر و حتی کودک همسری با حمایت تلویزیون پرداختیم. بعد از آن سراغ یک مساله امنیتی جدی در خانه امن رفتیم که بازخورد بسیار خوبی داشت. موضوع سرجوخه، امنیت اجتماعی است. یعنی آسیب های اجتماعی ای که مساله امنیتی می شوند.

دقیقا چه نوع مسائلی دستمایه قصه سرجوخه نهاده شد؟

الان زمینه های تهدید و جنس مسائل امنیتی تغییر نموده است. یک زمانی سرویس های معاند جاسوس هایی با فرمت های مختلف استخدام می کردند. الان روی زمینه های دیگر دست گذاشته اند و مسائل عادی کشور را دارند تبدیل به مسائل امنیتی می نمایند. الان نمی توانم قصه سرجوخه را باز کنم اما رابطه پیچیده و مستقیمی با مسائل کف خیابان و روزمره دارد.

شخصیت های این سریال واقعی هستند؟

من معرفی یک خطی برای قصه این سریال دارم که می گویم نیمی از این قصه واقعی است و نیمی از آن حقیقت دارد. بحث های اجتماعی زیرمجموعه حقیقت است و بخش های امنیتی هم در واقع جزو واقعیت ها هستند؛مسائلی که پفراینده محورند و کارشناسان امنیتی رویش کار می نمایند و برگرفته از مسائل امنیتی است، نه درام. آن بخشی هم که حقیقت است، مربوط به حقیقت زندگی ماست که وارد مسائل امنیتی می گردد.

این واقعیت و حقیقت که گفتید در چند قسمت به تصویر کشیده می گردد؟

سرجوخه در دو فصل آماده می گردد و حدود 60 تا 65 قسمت است.

دو فصل پشت سر هم پخش می گردد؟

تصمیم روی آنتن رفتن فصل ها و زمان پخش سریال با سیمافیلم و معاونت سیماست.

در خبرها آمده سریال سرجوخه پرلوکیشن است و بخش هایی از آن در کشورهای دیگر هم تصویربرداری می گردد. به چه کشورهایی سفر می کنید؟

کار حساسیت های خاص خودش را دارد و فعلا در حال آنالیز هستیم.

سرجوخه، سریالی پربازیگر و پرلوکیشن است و این کار را در شرایط کرونا نگران نماینده و سخت می نماید. برای مقابله با این نگرانی چه می کنید؟

مثل همه مردم که دارند با کرونا زندگی می نمایند ما هم داریم زندگی نموده و نمی توانیم کار را متوقف کنیم. تنها کاری که از دستمان برمی آید، رعایت بهداشت و توکل به خداست.

سیامک راشدی، بازیگردان سریال:

بازیگردانی به کار یاری می نماید

سیامک راشدی، بازیگردان سریال سرجوخه است. البته مقوله بازیگردانی خیلی در ایران جا نیفتاده و در بیشتر پروژه ها چنین شغلی وجود ندارد و به چشم نمی خورد. اما راشدی معتقد است بازیگردانی می تواند به کار یاری کند. او سال هاست با احمد معظمی کار می نماید و بازیگردان کارهایش است.

راشدی درباره بازیگردانی در سریال سرجوخه می گوید: من فارغ التحصیل تئاتر هستم و خوشحالم آقای معظمی به من اعتماد دارند و سال هاست در خدمت او هستم و می توانم با اعتماد به او به عنوان بازیگردان در پروژه هایش حضور داشته باشم. بازیگردانی، شغلی است که در همه جای جهان جا افتاده است و در پروژه های مختلف سینمایی و تلویزیونی از بازیگردان استفاده می گردد، اما این مقوله خیلی در ایران جا نیفتاده است. این در حالی است که حضور بازیگردان به فرایند کار یاری به سزایی می نماید. کافی است نگاه تازه تری به این مقوله داشته باشیم.

وی ادامه می دهد: متاسفانه بعضی کارگردانان در مقابل بازیگردانان جبهه می گیرند و اصلا قبول ندارند. حتی ناراحت می شوند که بازیگردان در پروژه حضور داشته باشد و به آنها به عنوان یک فرد دخالت نماینده در کارشان نگاه می نمایند. البته بعضی مواقع هم کارگردانان مسئله ای با مقوله بازیگردانی ندارند، بلکه بازیگران هستند که دوست ندارند بازیگردان به آنها بگوید در صحنه نسبت به موقعیتی که دارند چه واکنشی داشته باشند. اما خوشبختانه نگاه آقای احمد معظمی و گروهشان هرگز این طور نبوده و همه در کمال صمیمیت با هم همکاری داشتیم و داریم.

راشدی تاکید می نماید: این اتفاق خوب هم در سریال سرجوخه اتفاق افتاده و ما بدون مشکل کار می کنیم و همه بازیگران از باتجربه ها گرفته تا کسانی که برای اولین بار حضور در کار تصویری دارند، نهایت همکاری را دارند و این را باید به فال نیک گرفت تا این شغل به مرور زمان در جهانی هنر جا بیفتد.

وی در پاسخ به این سوال که با توجه به ژانر قصه، آیا بازیگردانی هم متفاوت خواهد شد یا نه، شرح می دهد: هر بازیگردانی روش خاص خودش را در طول کار دارد، اما شخصا برای من تفاوتی ندارد ژانر کار چه باشد. بلکه آنچه برایم اهمیت دارد این است که کارم را درست انجام بدهم. در آغاز کار سعی می کنم خودم قصه را خیلی خوب درک کنم و با فضای کار عجین شوم تا بتوانم خیلی خوب هم برای بازیگران شرح بدهم که صحنه قبل یا بعد از صحنه ضبط شده چه اتفاقاتی می افتد تا بر آن اساس حس های بازیگر درست در بیاید.

بازیگردان سرجوخه ادامه می دهد: بنابراین لازمه کار بازیگردانی این است که به قصه و فضای کار کاملا مسلط باشد. همچنین باید به ادبیات کار هم تسلط داشته باشد. مسلما ادبیات یک کار تاریخی با یک اثر روز تفاوت دارد و این موضوع در کار بازیگردان نقش مهمی دارد که بازیگر دیالوگ هایش را درست و قابل فهم و متناسب با فضای قصه ادا کند. چرا که در این صورت مخاطب هم همذات پنداری زیادی خواهد داشت و برایشان قابل لمس خواهد بود.

حمیدرضا محمدی در نقشی محوری

محمدی از سال 86 به صورت حرفه ای وارد جهانی بازیگری شده است. وی کار بازیگری را با تئاتر آغاز نموده و سپس وارد کار تصویر شد و در چند فیلم سینمایی، تله فیلم و سریال بازی نموده است. پیروزیت و درخشش محمدی در تئاتر و اجرای مسلطش باعث شده تا به امروز به جشنواره های متعدد داخلی و بین المللی راه یابد. این هنرمند، بازیگر فیلم سینمایی آبادان یازده 60 و همچنین برگزیده بهترین بازیگری جشنواره سی و نهم تئاتر فجر، یکی از نقش های اصلی مجموعه سرجوخه را ایفا می نماید. البته عوامل سازنده سریال تا مدت ها در سکوت خبری کارشان را آغاز نموده بودند و به تازگی سیمافیلم خبر فراوری این سریال را داده است. به همین دلیل خبری هم از نقش محمدی اعلام نشده و فقط تاکید شده یکی از نقش های محوری را بازی می نماید. محمدی تجربه بازی در چند سریال تلویزیونی همچون مینو، در میان خاکستر، خانواده دکتر ماهان، سراب و... را دارد، اما شنیده ها حاکی از این است که او در سرجوخه نقش متفاوتی را بازی می نماید که با دیگر آثار قبلی اش تفاوت دارد.