عجیب ترین ممنوعیت سینما برای جمشید هاشم پور ! ، کچل کردن ممنوع ! - وبلاگ آوا

به گزارش وبلاگ آوا، خبرنگاران: سینما و ورزش ایران بیشترین ضربه را از ناحیه کسانی خورده و می خورند که به پدران این عرصه ها مشهور شده اند !

جمشید هاشم پور با نام هنری جمشید آریا زادهٔ 3 فروردین 1323 است . جمشید هاشم پور هنرپیشه اهل ایران است.

جمشید هاشم پور در هاشم آبادهرمزگان به جهان آمد.جمشید هاشم پور تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه داد. جمشید هاشم پور در جوانی در محله دوهزار ورزشهای رزمی چون کونگ فو فعالیت می کرد.

مردانی که در ابتدای دهه شصت ،بدون داشتن هیچ نوع تخصصی و صرفاً به واسطه ارتباط با نامداران و بزرگان - که به نوبه خود درگیر مسائل بزرگتر جامعه مثل جنگ ،تحریم ،مسائل مالی و بازسازی کشور بودند و فرصتی برای پرداختن به سایر کارها نداشتند - وارد این عرصه ها شدند و ضعف تجربه و تخصص و علم را با سلیقه جبران کردند!

آنها سلیقه گرایی را در این عرصه ها نهادینه کردند و از آنجا که خود به شدت نیز کج سلیقه (!) بودند ، این انتخاب بین بد و بدتر چهار دهه پدر سینما و ورزش ایران را در آورد !

پدرانی که دست بردار نیستند !

حالا آن ها به صرف حضور چهل ساله پشت میزهای مدیریتی ، خود را پدر سینما و ورزش و فوتبال و امثالهم می دانند و توقع دارند استاد صدایشان کنیم!

همیشه از مدیران جوان ایراد می گیرند ، حال آنکه بذرهایی که خود این افراد کاشتند حالا درختان تناوری شده که هیچ کس نمی تواند آنها را از ریشه قطع کند! و تمام انرژی و وقت همه صرف بزک کردن این درختان می گردد تا فقط دیده نشوند ...

مدیریت به سبک بهشتی - انوار

در دهه 60 همه چیز هنر ایران در اختیار چپها یا اصلاح طلبان امروز بود . فخرالدین انوار و سید محمد بهشتی دو مدیر ارشد سینمای ایران بودند که در وزارت ارشاد و بنیاد فارابی ازصفرتاصد سینما را زیرنظر داشتند.آنان فقط در فیلمنامه ها و راستا قصه ها دست نمی بردند ، بلکه جهت جشنواره ها و جوایز، پرداخت وام و امکانات به پروژه ها و حتی انتخاب افراد تحت عنوان بازیگر و کارگردان را هم در کنترل داشتند و بدون اجازه مستقیم شان حتی یک آبدارچی هم نمی توانست در سینما پشت صحنه پروژه ای مشغول به کار گردد !

در نگاه آنها صرفاً سلیقه و دوستی ملاک بود و بس!

و مهمترین دوستشان هم محسن مخملباف !!!

تراشیدن سر ممنوع !

جمشید هاشم پور با درخشش در فیلم تاراج تبدیل به یک ستاره شد. نقش زینال بندری مردم را به سینماها می کشاند و این دقیقاً همان چیزی بود که انوار و بهشتی نمی خواستند ! در نتیجه ایرج قادری که تکلیفش معلوم بود و بدون هیچ دلیلی هاشم پور هم تا دو سال اجازه نداشت در فیلمی بازی کند تا از یاد مردم برود!

وقتی سال 66 در تیغ و ابریشم مسعود کیمیایی بازی کرد ، این بار دوستان دستور جدیدی صادر کردند ؛ هاشم پور تا 5 سال بعد از آن اجازه نداشت سرش را بتراشد!

تعجب نکنید ؛ نه فقط در سینما و برای یک نقش ، بلکه حتی در زندگی شخصی اش هم اگر دلش می خواست نمی توانست سرش را بتراشد !

طلسمی که سال 1371 برای بازی در فیلم نیش بالاخره شکست ...