جمهوری خواستار علیه جمهوریت؛ خطر حکومت نامحدود در آمریکا - وبلاگ آوا

به گزارش وبلاگ آوا، خبرنگاران : جوزف استیگلیتز، برنده نوبل اقتصاد در مقاله ای با عنوان تهدید جمهوری خواستار علیه جمهوریت نسبت به بعضی اقدامات فعلی و احتمالی سران حزب جمهوی خواه در سال جاری و آینده هشدار داد.

به گزارش وبلاگ آوا؛ در مقاله جوزف استیگلیتز که در وبسایت پراجکت سیندیکیت (Project Syndicate) منتشر شده، آمده است: همانطور که از رفتار دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده و هم حزبی های جمهوری خواه وی در طی چهار سال گذشته کاملاً روشن شده است، دموکراسی آمریکا نیز در انتخابات سال جاری در لبه پرتگاه قرار گرفته است. بدون پیروزی قاطع دموکرات ها در همه سطوح، حکومت اقلیت جمهوری خواه برای مدت نامحدودی ادامه خواهد یافت.

برنده نوبل اقتصاد در ادامه نوشت:

در تاریخ آمده است نرون -امپراتور روم- در حین سوختن رم کرک (نوعی ویولون) می نواخت. دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، هم در حالی که کالیفرنیا می سوزد، لینک های مربوط به ضرر مالی ناشی از زمین های گلف خود را برجسته می نماید. این روزها در حالی که بیش از 200هزار آمریکایی بر اثر ابتلا به کرونا جان خود را از دست داده اند، آزمایش کرونای رئیس جمهور و بانوی اول مثبت اعلام شد.

همچون نرون، بدون شک از ترامپ نیز به عنوان یک شخصیت سیاسی با خوی بی رحمانه، غیرانسانی و احتمالاً دیوانه یاد خواهد شد.

تا همین اواخر، بیشتر مردم در سراسر دنیا به وسیله کلیپ های کوتاهی از دروغ و یاوه های پوچ ترامپ در اخبار شبانه یا رسانه های اجتماعی، در دوزهای پایین تری در معرض این فاجعه آمریکایی بودند. اما در اواخر ماه سپتامبر ، ده ها میلیون نفر یک نمایش 90دقیقه ای را تحمل کردند که به عنوان مناظره ریاست جمهوری معرفی گردید و در آن دونالد ترامپ به روشنی نشان داد که رئیس جمهور نیست و یا چرا بسیاری از مردم سلامت روانی او را زیر سوال می برند.

به طور حتم، طی چهار سال گذشته، دنیا شاهد آن بوده است که این دروغگوی بیمار رکوردهای جدیدی ثبت نموده است؛ از جمله ثبت حدود 20 هزار دروغ یا اظهارات گمراه نماینده از اواسط ماه جولای، بر اساس گزارش واشنگتن پست. چه نوع مناظره ای می تواند وجود داشته باشد وقتی که یکی از دو کاندیدا فردی بی اعتبار بوده و اساساً هدف وی از حضور در سالن مناظره، بحث و گفت وگو کردن نیست؟

وقتی از وی در خصوص افشاگری اخیر نیویورک تایمز -که نشان می داد که دونالد ترامپ تنها 750 دلار برای مالیات بر درآمد فدرال آمریکا در سال های 2016 و 2017 پرداخته و سال ها قبل از آن چیزی پرداخت ننموده است- سوال شد، ترامپ ابتدا برای پاسخ مردد بود و سپس بدون ارائه هیچ مدرکی ادعا کرد که میلیون ها دلار پول پرداخت نموده است. او به وضوح هر پاسخی را که فکر می کرد کار را به سمت موضوعی راحت تر پیش می برد، ارائه می داد، بدون اشاره به هیچ دلیل موجهی که کسی گفته اش را باور کند.

رفتارهای انتخاباتی ترامپ تهدید صریح علیه دموکراسی است

حتی نگران نماینده تر،امتناع ترامپ از نکوهش سفیدبرترپنداران (فزونی طلبان سفیدپوست) و گروه های تندرو خشن مانند پسران مغرور -که وی به آنها دستور داد عقب بمانید و آماده باشید*- همراه با خودداری وی از تعهد به انتقال مسالمت آمیز قدرت و کوشش مداوم برای مشروعیت زدایی از فرایند رای گیری پستی بود. رفتارهای ترامپ در آستانه انتخابات به طور فزاینده ای یک تهدید صریح برای دموکراسی آمریکا است.

*(اصطلاح Stand back and Stand by که ترامپ خطاب به گروه راستگرای رادیکال پسران مغرور گفت، بصورت تحت اللفظی به معنای عقب بایستید و بایستید است. اما معنای درونی و ضمنی این اصطلاح اندکی متفاوت است. Stand back علاوه بر عقب ایستادن بطور ضمنی به معنای از دور ایستادن و تماشا کردن و نیز متوقف کردن اقدامات در حال اجرا است. همچنین Stand by اصطلاحی رایج در ادبیات نظامیان بوده و استعاره از ایستادن در حالت آماده باش است. وقتی فرمانده به سربازان دستور Stand by می دهد به نوعی از آن ها می خواهد آماده دستور حمله بایستند.)

زمانی که که من در گری -واقع در ایالت ایندیانا- عظیم می شدم، درباره فضیلت قانون اساسی ایالات متحده -از دادگستری مستقل و تفکیک قوا تا اهمیت کنترل و حفظ تعادل نهادهای قانونی- آموختم که پدران قانون گذار ما مجموعه ای از نهادهای عظیم را ایجاد نموده اند. (اگرچه آن ها وقتی اعلام کردند که همه مردم برابر هستند، تا زمانی که زن یا رنگین پوست نباشند، بخاطر تزویر و دورویی گناهکار بوده اند.)

هنگامی که من در اواخر دهه 1990 به عنوان اقتصاددان ارشد در بانک دنیای خدمت می کردم، با همکارانم به سراسر دنیا سفر می کردیم و در خصوص روش صحیح حکومت داری و نهادهای کارآمد، برای دیگران سخنرانی می کردیم و اغلب ایالات متحده به عنوان مصداق عالی این مفاهیم مطرح بود.

هنجارهای سیاسی علیه قانون اساسی

اما شرایط کنونی روایت دیگری است. ترامپ و جمهوری خواستار حامی او بر روی پروژه آمریکایی سایه افکنده اند تا به ما یادآوری نمایند که نهادها و نظم برآمده از قانون اساسی مان چقدر شنماینده -و به گفته بعضی ناقص- است.

ما کشور قوانین هستیم، اما این هنجارهای سیاسی هستند که باعث کارایی سیستم می شوند. هنجارها انعطاف پذیر، و در عین حال شنماینده هستند.

وقتی جورج واشنگتن، اولین رئیس جمهور آمریکا، تصمیم گرفت که فقط دو دوره خدمت کند، هنجاری را ایجاد کرد که تا زمان ریاست جمهوری فرانکلین روزولت شکسته نشد. پس از آن، با یک اصلاحیه قانون اساسی محدودیت دو دوره ای ریاست جمهوری تعریف شد.

در طول چهار سال گذشته، ترامپ و جمهوری خواستار حامی او علاوه بر رسوا کردن خود، هنجارشکنی را به سطح جدیدی رسانده و نهادهایی را که قرار است مدافع آن باشند را تضعیف می نمایند. دونالد ترامپ به عنوان نامزد انتخابات در سال 2016 از انتشار اظهارنامه مالیاتی خودداری کرد. وقتی که وارد دفتر ریاست جمهوری شد، بازرسان عمومی را به دلیل انجام وظایف خود اخراج کرد، بارها از تعارض منافع چشم پوشی کرد و با سوءاستفاده از موقعیت و قدرت خود بهره برد، دانشمندان مستقل و سازمان های مهم تخصصی و کارشناسی را تضعیف کرد، سعی در سرکوب آشکار رای دهندگان داشت و در کوشش برای بدنام کردن مخالفان سیاسی خود، به اخاذی از یک دولت خارجی روی آورد.

جنگ ترامپ و جمهوری خواستار علیه دموکراسی آمریکایی

به همین دلیل ، ما آمریکایی ها اکنون در این فکرفرورفته ایم که آیا دموکراسی ما دوام خواهد آورد؟ بالاخره یکی از عظیمترین نگرانی های بنیانگذاران این بود که ممکن است یک سیاستمدار عوام فریب ظهر نموده و سیستم از درون نابود کند. و تا حدودی به همین دلیل است آن ها با اعمال روش کالج الکترال در سیستم انتخاباتی، به ساختاری از دموکراسی با نماینده غیرمستقیم روی آوردند که قرار بود متضمن تطبیق و توازن باشد.

اما پس از 233 سال، ساختار نهادی دیگر به اندازه کافی قدرتمند نیست. جمهوری خواستار -به ویژه در مجلس سنا- در مسئولیتی که برای آنالیز صلاحیت یک مدیر اجرایی خطرناک و نامنظم به عهده دارند، کاملاً شکست خورده اند؛ چرا که رئیس جمهور علناً در حال جنگیدن علیه نظم برآمده از قانون اساسی و فرایند انتخابات دموکراتیک در ایالات متحده است.

نقشه راه نجات دموکراسی

یک مسئولیت دلهره آور پیش روی آمریکا است. علاوه بر پرداختن به شیوع خارج از کنترل کرونا، افزایش نابرابری و بحران آب و هوایی، احتیاج مبرم به نجات دموکراسی آمریکا نیز وجود دارد. با توجه به اینکه جمهوری خواستار مدت ها است که از سوگندهای خود در امور رسمی غافل شده اند، زمان جایگزین کردن هنجارهای دموکراتیک با قوانین فرارسیده است. اما این آسان نخواهد بود؛ در یک نگاه کلی، هنجارها اغلب به قوانین ترجیح داده می شوند، چراکه راحت تر می توانند با شرایط آینده سازگار شوند. به ویژه در جامعه منازعه آمیز آمریکا که همواره افرادی که مایل به دور زدن قانون هستند وجود دارند و ضمن احترام به متن قوانین، روح آن ها را نقض نمایند.

اما وقتی طرف دیگر طبق قوانین بازی نمیکند، باید محافظ های محکم تری تعریف گردد. خبر خوب این است که ما در حال حاضر یک نقشه راه داریم. لایحه برای مردم که در اوایل سال 2019 توسط مجلس نمایندگان تصویب شد، دستورکار گسترش حقوق رأی، محدود کردن کنترل جناحی، تقویت اصول اخلاقی و امحدودسازی تأثیر پول های اهدانمایندگان خصوصی در امور سیاسی را مشخص نموده است.

خبر بد این است که جمهوری خواستار می دانند که در بیشتر موضوعات مهم سیاسی روز به طور فزاینده ای در اقلیت هستند. آمریکایی ها خواستار کنترل سختگیرانه تر حمل سلاح، حداقل دستمزد بالاتر ، مقررات منطقی زیست محیطی و مالی، بیمه درمانی مقرون به صرفه، گسترش بودجه بخش آموزش پیش دبستانی، دسترسی بهتر به دانشگاه و افزایش محدودیت ها برای تأثیر پول در سیاست هستند.

اراده صریح بیشتریت -در صورت اعمال- حزب جمهوری خواه را در موقعیتی غیرممکن قرار می دهد: جمهوری خواستار نمی توانند دستورکار غیرمردمی خود را دنبال نمایند و همزمان از یک حکمرانی صادقانه، شفاف و دموکراتیک نیز حمایت نمایند. به همین دلیل است که اکنون فیل ها علناً به جنگ علیه دموکراسی آمریکایی برخاسته اند، و برای سلب حقوق رأی دهندگان، سیاسی کردن دادگستری و دیوان سالاری فدرال کوشش مضاعف به خرج می دهند. جمهوری خواستار همچنین می توانند به وسیله تاکتیک هایی مانند جری مندرینگ حزبی* قوانین را بطور دائمی در حاکمیت اقلیت قفل نمایند.

>>>>>مطلب مرتبط؛

جری مندرینگ می تواند ترامپ را پیروز انتخابات کند

*جری مندرینگ (Gerrymandering) یا مشخص غیرمنصفانه حوزه های انتخابی، یک ترفند انتخاباتی است که اجازه دستیابی به نتایج مطلوب انتخابات را به یک حزب خاص -بالأخص حزب حاکم- می دهد. در این تاکتیک سیاسی برای کاهش اثرگذاری جمعیت های خاص مانند یک گروه سیاسی، قومی، نژادی و زبانی، حوزه ها و مناطق انتخاباتی به گونه ای طراحی می شوند که حزبی که از مزیت بیشتریت آرای عمومی برخوردار است، امکان پیروزی در انتخابات را نداشته باشد. درواقع یک حزب با این کار برای خود مزیت سیاسی ناعادلانه ای را می سازد.

دموکراسی آمریکایی در لبه پرتگاه

از آنجا که حزب جمهوری خواه معامله خود را با شیطان قبلاً انجام داده است، هیچ دلیلی وجود ندارد که انتظار داشته باشیم جمهوری خواستار از کوشش ها برای تجدید و محافظت از دموکراسی آمریکا حمایت نمایند.

تنها گزینه باقی مانده برای آمریکایی ها تحقق پیروزی قاطع دموکرات ها در همه سطوح در انتخابات ماه آینده است.

دموکراسی آمریکایی در لبه پرتگاه است. اگر سقوط کند، دشمنان دموکراسی در سراسر دنیا پیروز خواهند شد.

جوزف استیگلیتز (Joseph E Stiglit)، برنده نوبل اقتصاد، استاد دانشگاه کلمبیا و اقتصاددان ارشد در موسسه روزولت است.

وی همچنین نویسنده کتاب پرفروش دیدار دوباره دنیای سازی و نارضایتی های آن: ضددنیای سازی در عصر ترامپ، هزینه نابرابری و سقوط آزاد است.

جو استیگلیتز در زمان ریاست جمهوری بیل کلینتون رئیس شورای مشاوران مالی کاخ سفید و اقتصاددان ارشد بانک دنیای بود که توسط مجله تایم به عنوان یکی از 100 فرد متنفذ دنیا معرفی گردید.

آخرین کتاب جوزف استیگلیتز ملت، قدرت و منفعت؛ سرمایه داری مترقی برای عصر نارضایتی (People, Power, and Profits: Progressive Capitalism for an Age of Disconten) است.

نشریه نیویورکر درباره این کتاب نوشته است: گزارش معتبری از خطرات بازارهای بی قیدوبند و سیاست های پولی است که ملت، قدرت و منفعت یک آمریکای غرق در بحران را نشان می دهد. اگرچه مردم آمریکا بسیار دور از قدرت هستند اما جوزف استیگلیتز به وسیله چشم انداز خود از سرمایه داری مترقی، با مجموعه ای جامع از تغییرات سیاسی و مالی ، یک جهت جایگزین پیش رو فراهم می نماید.